مراقبت های بعد از جراحی کیست مویی

پزشک متخصص کیست مویی بسته به نوع اقدام و جراحی که بر روی کسیت مویی یا سینوس پیلونیدال فرد انجام داده است، بیمار را با توصیههای از بیمارستان ترخیص میکند. اقدامات درمانی بعد از عمل جنبهی حمایتی داشته و در صورت رعایت کامل نکات روند بهبودی با سرعت بیشتر و احتمال عود و عفونت ناحیهی عمل و مشکلات و عوارض بعدی آن کم میشود. این اقدامات خانگی پس از جراحی کیست مویی شامل:




مسکن: برخی ناراحتی و درد ناشی از عمل را میتوان با مصرف ضد دردهای تجویزی توسط پزشک کاهش داد؛
استراحت: نیاز به استراحت در خانه و پرهیز از کار سنگین در محل کار تا دو هفته پس از جراحی وجود دارد؛
تعویض پانسمان: بهتر است پانسمان روزانه توسط یک پرستار و در مرکز درمانی با شرایط استریل تعویض شود؛
وضعیت صحیح نشستن: از نشستن بر روی زخم خودداری شود برای این کار میتوان از بالشهای تیوپی در زیر خود استفاده کرد تا ناحیهی جراحی درون فضای خای بالش قرار گیرد و به آن فشار وارد نشود؛
استفاده از توالت فرنگی: توالت ایرانی فشار و کشش بین دو عضلهی سرینی باسن را افزایش میدهد به همین علت بهتر است از توالت فرنگی که فشار کمتری به پشت میآورد، استفاده شود؛
حمام: در صورت باز بودن روش جراحی حداقل یک بار روزانه مجاز به دوش همراه با پانسمان و سپس برداشت آن پس از خیس شدن هستید، ولی در روش جراحی بسته کیست مویی تا چند روز ابتدایی پس از عمل باید محل جراحی کامل خشک بماند و از حمام اجتناب شود؛
شستوشوی زخم: پس از بهبودی نسبی بدون استفاده از صابون با آب ساده و یک پارچه نرم شسته شود. در صورت خیس یا مرطوب شدن پانسمان حتماً بلافاصله تعویض و خشک شود؛
خشک کردن زخم: پس از هر بار شستوشو باید زخم را بدون مالش با یک پارچه نرم به آرامی خشک کرد. برای جلوگیری از اصطکاک پارچه استفاده از گرمای سشوار برای خشک کردن نیز روش مناسبی است به شرطی که فاصله ایمن تا پوست رعایت شود؛
لباس گشاد: لباس زیر پنبهای و بدون الیاف مصنوعی و نایلون و گشاد پوشیده شود؛
رژیم غذایی پر فیبر: مواد غذایی ملین و پر فیبر از ابتلا به یبوست و جلوگیری از زور زدن در دستشویی که میتواند به زخم جراحی فشار بیاورد، کمک میکند؛
اجتناب از ورزش و فعالیت بدنی: برای بهبودی زخم و جلوگیری از فشار بر آن باید فعالیت بدنی و ورزش را تا دو الی چهار هفته بعد و بهبودی نسبی زخم به تأخیر اندازید؛
مراجعه به پزشک: در صورت نیاز به کشیدن بخیه یا معاینهی پیگیری در موعد مقرر به پزشک خود مراجعه شود.




در صورت مشاهدهی هر یک از علایم زیر که نشانهای از عفونت است و از عوارض جراحی محسوب میشود، باید فوراً پزشک خود را مطلع سازید:




درد شدید؛
قرمزی و تورم پوست؛
درجه حرارت ۳۸ یا بالاتر؛
احساس گرما در محل زخم؛
نشت ترشحات خونآبهای از زخم؛
بوی نامطبوع محل زخم.


پزشک متخصص کیست مویی پس از بررسی اقدام به درمان فوری با آنتی بیوتیک وسیع الطیف مانند مترونیدازول، اریترومایسین و یا کلاریترومایسین برای حداقل دو هفته میکند.




با خودداری از نشستنهای طولانی مدت و رعایت بهداشت فردی، تمیز نگه داشتن ناحیه و زدودن هفتگی موهای زاید موجود در پایین کمر ترجیحا با تیغ یا اسپری موبر میتوان از عود بیماری سینوس پیلونیدال جلوگیری کرد.