دکتر آریام - فوق تخصص ایمپلنت

تشخیص و طرح درمان ایمپلنت های فوری

تشخیص و طرح درمان فاکتور های کلیدی در دستیابی به موفقیت ایمپلنت فوری می باشد. بدین معنی که فاکتور های زیادی برای انجام این کار باید بررسی شود، من جمله تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی بیمار عکس های کلینیکی و رادیوگرافی بیمار (cbct). مهم ترین قدم در طرح درمان مشخص کردن پیش آگهی دندان ها می باشد.دلایل کشیدن دندانها می تواند:

• ریشه کوتاه و ضعیف(شکسته یا تحلیل رفته).
• مشکل لثه.
• پوسیدگی های وسیع غیر قابل ترمیم.
• عفونت.

در مواردی که علت کشیدن عفونت باشد و این عفونت حاد باشد (وجود تورم و چرک) امکان ایمپلنت فوری وجود ندارد و باید حداقل ۱ ماه صبر کنیم، در این مدت بیمار می تواند از پروتز موقت استفاده کند.یک نکته بسیارمهم: به هیچ عنوان دلیلی وجود ندارد که بیمار نتواند از پروتز موقت استفاده کند و مجبور به تحمل بی دندانی به خصوص در ناحیه زیبایی (جلو) باشد.پروسه ایمپلنت استاندارد (غیر فوری) چقدر زمان می برد؟ پروسه ایمپلنت فوری چه میزان زمان میبرد؟

ایمپلنت غیر فوری:

1. در فک بالا ۳ ماه.
2. در فک پایین ۲ ماه.

ایمپلنت فوری به دو قسمت تقسیم می شود:

• کاشت ایمپلنت به صورت فوری.
• نصب روکش ایمپلنت به صورت فوری.

کاشت ایمپلنت فوری چیست؟

به صورت استاندارد پس از کشیدن دندان ۳-۱ ماه صبر کرده می شود و سپس ایمپلنت (فیکسچر) کار گذاشته می شود. در ایمپلنت فوری ما بلافاصله پس از کشیدن دندان در صورت مناسب بودن شرایط در همان جلسه ایمپلنت را قرار می دهیم و مزایای آن کاهش قابل توجه طول درمان می باشد.وقتی بیمار کاندید این روش درمان می شود یک راهنمای جراحی برای گذاشتن دقیق ایمپلنت باید طراحی و ساخته شود و پس از جایگذاری ایمپلنت باید یک پروتز موقت (ترجیحا ثابت) برای جایگزین دندان و حفظ زیبایی بیمار قرار داده شود تا بیمار در طول مدت درمان بی دندان نباشد.


ملاحظات برای ایمپلنت تک دندان و در ناحیه خلفی

• طول ایمپلنت ترجیحا حداقل ۱۰میلی متر باشد.
• قطر مساوی و یا بیش از ۷۵/۳میلی متر باشد.
• سطح جویدن روکش خیلی بزرگ نباشد.
• سطح روکش تا حد ممکن صاف باشد.
• تا حد ممکن از کانتی لور ها استفاده نشود (روکش های یک طرفه بدون پایه).
• در حرکات طرفین تماسی با روبه رو نداشته باشد.

ایمپلنت های بیش از یک دندان در خلف فک

1. فضای بین دو ایمپلنت کمتر از ۳ میلی متر نباشد.
2. به صورت مرسوم و سنتی روکشهای ایمپلنت ها به هم متصل می شوند.
3. روکشهای طویل تر از ایمپلنت بسیار مناسب نیستند.
4. قطر ایمپلنت ها حداقل و بیش از ۷۵/۳ میلی متر باشد.
5. حداقل طول ۱۰ میلی متر باشد.
6. سطح روکش ها تا حد ممکن صاف باشد.
7. کانتی لور مزیالی بهتر از دیستالی است.
8. سطح روکش را در سمت کانتی لور OFF نمیاند.

تعداد ایمپلنت

تصمیم گیری برای تعداد ایمپلنت مختص به هر بیمار است و برای هر بیمار باید جداگانه بررسی شود و به فاکتور های زیادی بستگی دارد:

• جنبه فیزیولوژی.
• جنبه اجتماعی.
• جنبه مکانیکی.
  
• جنبه مالی.

ایمپلنت های قدامی

1. حداقل ۲ میلی متر استخوان برروی ایمپلنت باشد.
2. طول ایمپلنت بیش از ۱۰ میلی متر باشد.
3. قطر های حداکثر ۷۵/۳ استفاده شود.
4. وصل روکش های ایمپلنت های قدامی مرسوم است.
5. استفاده از نایت گارد به خصوص در موارد دندان قروچه شدیدا توصیه می شود.

ایمپلنت های تمام فک

• در فک بالا تعداد ۸-۶ ایمپلنت نیاز است. تعداد ۱۰ تا زیاد است و صحیح نیست.
• در فک پایین تعداد ۸-۵ ایمپلنت نیاز است تعداد ۱۰ تا زیاد است و صحیح نیست.
• یک روکش کانتی لور پذیرفته است ولی بیش از یک روکش کانتی لور مورد قبول همگان نیست.

كاربرد هاي ميني ايمپلنت
تجويز آنتي بيوتيك قبل از جراحي ايمپلنت
انواع ايمپلنت
ايمپلنت در نوجوانان
نقش پيزوسرجري در ايمپلنت
ايمپلنت كانال اينسيزيو
انواع ايمپلنت دندان
بيماري لثه ايمپلنت يا پري ايمپلنت (Peri Implantitis)